Zasady punktacji Powstają one z połączenia wytycznych KBN z postanowieniami KNF (posiedzenie 17 czerwca). Wytyczne KBN są następujące. KBN.1 -- ,,Czasopisma powinny publikować jedynie te artykuły naukowe, które są kwalifikowane do druku na podstawie opinii sporządzonych przez zewnętrznych (względem członków zespołu redakcyjnego) recenzentów.'' KBN.2. -- ,,Czasopisma z list A i B powinny być dostępne dla całego środowiska naukowego, do którego są one adresowane. Tzn. że autorzy, pracownicy instytucji wydającej dane czasopismo z listy A nie powinni drukować, w danym numerze czasopisma, więcej aniżeli 30% artykułów, a w przypadku czasopisma z listy B nie powinni drukować w danym numerze więcej niż 50% artykułów.'' KNF sformułował trzy kryteria ustopniowane wg liczby przyznawanych za ich spełnienie punktów, na czoło wysuwając kryterium dostępności z KBN.2 i uzupełniając je przez uwzględnienie także zakresu adresatów; przekłada się to np. na wielkość nakładu, publikowanie w obcych językach, zasięg i sprawność dystrybucji, w szczególności liczbę zamówień bibliotecznych. Komisja uszczegółowiła na potrzeby punktacji te połączone zalecenia pod nazwą "kryterium K-A", przyznając za maksymalne jego spełnienie 9 punktów. --- Kryterium K-A. Pisma z założenia międzyśrodowiskowe, w których nie ma warunków do wystąpienia przewagi jednego środowiska, otrzymują za tę cechę 4 punkty. Pisma związane ze środowiskiem (co bywa sygnalizowane w tytule) otrzymują 4 punkty, gdy dane środowisko drukuje w nim nie więcej niż 30\% tekstów, a 2 punkty gdy drukuje nie więcej niż 50\% (w innych przypadkach przydziela się 0 lub 1 punkt). Ze względu na zakres odbiorców przydziela się 1 punkt za wydawanie pisma w obcym języku i 4 (jako maksimum) za dobrą dystrybucję (sprzedaż, wymiana etc.0) przy stosunkowo wysokim nakładzie. --- Kryterium K-B jest uszczegółowieniem dyrektywy KBN.1. Wg KNF ma to być drugie co do rangi kryterium, co Komisja przekłada na przyznawanie ośmiu punktów. Dyrektywa KBN nie określa, ile odejmować od maksimum, gdy wymieniony w niej warunek nie jest maksymalnie spełniony. Zero punktów odpowiadałoby całkowitemu brakowi recenzji, Komisja przyjęła, że gdy brak jest recenzji zewnętrznej, ale Redakcja ma systematyczną i wymagającą procedurę oceny wewnętrznej i korzysta w przypadkach trudniejszych z opinii zewnętrznych, będzie to szacowane na 5 punktów (bliżej niż dalej do "ideału"), a pozostałe szacunki oscylują wokół tej liczby. --- Kryterium K-C nie występuje w dyrektywach KBN, a zostało dodane przez KNF jako trzecie w hierarchii, stąd Komisja wyraża je punktacją 7. Jest to kryterium trwałości i regularności, spełniane w tym wyższym stopniu, im dłużej i im bardziej regularnie pismo się ukazuje (przemawia za tym analogia z marką towarów na rynku; do wartości marki przyczynia się długi czas istnienia firmy). Przyjęto następującą skalę w przyznawaniu punktów. Pisma początkujące: 0--1; \pn od 5 do 10 lat: 2--3;\pn od 10 do 20 lat: 4--5; \pn 20 lat lub więcej: 6--7. Pisma uzyskujące conajmniej 20 punktów są kwalifikowane do kategorii A, pisma poniżej 20 a powyżej 14 - do kategorii B.